✍️ پاسخهای دکتر قادری به ایرادهای وارده به نظام انتخابات تناسبی در حوزه تهران
📌 ۶️⃣ چرا نصاب افراد منفرد و فهرستها برای رای آوردن متفاوت در نظر گرفته شده است؟
🔶 در دنیا در نظام تناسبی که به دو شکل فهرست باز و فهرست بسته اجرا میشود، امکان حضور افراد در کنار فهرستها وجود ندارد. مدلی که در مجلس مصوب شده یک مدل کامل نظام تناسبی نیست و برای رفع ایرادهای شورای نگهبان این مدل طراحی شده است؛ شورای نگهبان معتقد است به افرادی که تمایل به حضور در فهرستها ندارند هم باید امکان نامزدی داد؛ براین اساس مدل برای حضور ترکیبی فهرستها و افراد منفرد طراحی شده است.
🔷 اگر برای انتخاب افراد منفرد سقف گذاشته نشود و هر فرد منفردی که حدنصاب را داشت را به عنوان منتخب فرض کرد، نمی توان نظام انتخاباتی طراحی شده را نظام انتخاباتی تناسبی نامید. اگر بخواهیم وزن بیشتری را به فهرستها بدهیم، ممکن است با ایراد مغایرت نظام ابتکاری طراحی شده با سیاستهای ابلاغی که تاکید بر اولویت افراد دارد، مواجه میشویم.
🔶 منطقی ترین شکل این است برای افرادی که بنا دارند به صورت منفرد نامزد شوند همان نصاب رای حوزه های اکثریتی اعمال شود. در این حالت این افراد برای انتخاب شدن، باید حداقل ۲۰ درصد آرای رای دهندگان (نه کل مجموع آرای رای دهندگان) را به خود اختصاص دهند. باید توجه داشت که نباید اجازه دهیم هر نامزدی که ۲۰ درصد آرای رای دهندگان را بخود اختصاص داد به عنوان منتخب شناخته شود. دلیل این کار هم روشن است. اگر چنین باشد ممکن است همه کرسیها توسط افراد منفرد اشغال شده و فهرستها سهمی از کرسیها نداشته باشند. برای مثال حالتی را تصور کنید که یک جریان سیاسی که اوضاع به نفع آن است در قالب یک فهرست برای هم تبلیغ کنند و در آخرین لحظه اقدام به انحلال فهرست خود کنند. در صورت عدم پیش بینی سقف برای افراد منفرد، ممکن است این جریان سیاسی کل کرسیها را بخود اختصاص دهد و سهمی برای فهرستها باقی نماند. برای اجتناب از این حالت بهتر است در کنار شرط لازم، یک شرط کافی نیز برای انتخاب افراد منفرد منظور شود. اگر سقف تعداد منتخبین منفرد تا سقف سهم آرای افراد منفرد از کل آرا تعیین شود، این مشکل پیش نخواهد آمد. برای مثال اگر سهم آرای افراد منفرد از کل آرای تهران ۱۰ درصد است تا سقف ۱۰ درصد کرسیها یعنیظش ۳ کرسی از ۳۰ کرسی، افراد منفردی که ۲۰ درصد آرای رای دهندگان را دارند به ترتیب بیشترین رای انتخاب میشوند.
🔷 حدنصاب لازم برای هر فهرست هم یک کرسی در نظر گرفته شده است. اگر مجموع آرای اعضای فهرست تقسیم بر مجموع کل آراء ضربدر تعداد کرسیها (۳۰ نفر) کمتر از یک کرسی بود با اعضای این فهرست مثل نامزدهای منفرد برخورد میشود. به عبارت دیگر اگر در تهران مجموع آرای یک فهرست کمتر از ۳.۳۴ درصد مجموع آراء تهران باشد با نامزدهای ایشان شبیه نامزدهای منفرد برخورد می شود.
🔶 فرض کنید در تهران ۲ میلیون رای دهند داریم که هر رای دهنده بطور متوسط به ۲۰ نفر رای داده است. در این صورت مجموع آراء تهران ۴۰ میلیون رای است. اگر سهم یک فهرست از کل آراء تهران ۳ درصد (یعنی یک میلیون و دویست هزار رای) باشد، به این فهرست کرسی تعلق نمی گیرد. در این مثال اگر یک نفر از اعضای فهرست ۲۰ درصد آرای رای دهندگان ( چهارصد هزار رای) را بخود اختصاص دهد، یعنی اگر یک سوم آرای فهرست متعلق به این فرد باشد، ممکن است در رقابت با افراد منفرد تا سقف سهم افراد منفرد به عنوان منتخب شناخته شود.
نظرات